රුවන්වැලි සෑය

දිලි දිලි දිලෙන දිදුලන

තාරකා යට

සිලි සිලි සිසිරි

මල් සුළගින්-රැගුම් දෙන

සිතු සිතු සිතින්

ම්හිරස හද නිවාලන

වැද ව්ද වෙහෙර

රුවන්වැලි සද

රදුන් සද

පිහි මන නදන -තුරුගොමු

විල් පිලෙය

එ මත පිපෙන -සියපත

මන කදෙය

දස අත හමන -සිසිලස

ගත නිවෙයා

මහ සෑ රඡුන්

නුඹ

ට

සියොළග දිලෙය

ඉගෙනුම

පැතුම් සිත් පොදි බැදන්

නන් දෙසින් ව්ත් එකට

දැනුම අහුලනට

බැදුනු අත්වැල්

සොදුරයි

දිවිසයුර

ඡයගන්නට

සිප් නැදුන් අැදුරාණ

වෙ කෙසෙ අමතක කරමිද

පුංචි හිතට දුක දැනිලද

මොකද පුංචි හාමුදුරුවො

ඔය හැට් කල්පනාවක්

අම්මා අප්පා ගැන සිතිලද

ඔය හැට් කල්පනාවක්

කදුළු හෙළපු හැට් මතකයි

හොද හැට් ඒකවතාවක්

පුංච් හිතට දුක දැනිලද

අායෙත් ඒකවතාවක්

බුත්සරණ අමාවතුර සහ

ලේවැඩ සග‍රාවක්

තනියට මෙන් ළගින් ඉදියි

මහ ලොකු භාවනාවක්

ඡිව්තය

සුන්දරයි ඔබ ව්ටෙක

ගලා යන ගගක් ලෙස

අකීකරුයි ඔබ ව්ටෙක

චණ්ඩ වු රළ පෙළක් ලෙස

සෙෳමයයි ඔබ විටෙක

සුමුදු මුදු සද කිරණ ලෙස

එහෙත් ඔබ අනියතයි

උදෑසන පිපි

පිනි මලක් ලෙස ..........

ඉර සහ හද ඉර

අහස බලව් !

එහෙන් මෙහෙන්

නොඑක් පාට

කොඩ් අැදිලා

පොළව බලව් !

එහෙන් මෙහෙන්

නොඑක් පාට

මල් ඉහිලා

අහසෙ පොළොවෙ

එහෙන් මෙහෙන්

නොඑක් පාට

හළි වැට්ලා

මෙ උදයයි

මහ පුදුමයි

නැගෙනහිරින්

හිරි නැගිලා

සිංහරාඡ වනන්තරය

සිංහරාඡ වනන්තරය ලංකාවෙ ඡාතික හා ස්වාභාවික වනාන්තර අතරින් ප්‍රමුඛස්ථානයක්

ගන්නා සුව්ශේශී ඡාතික සමිපතකි එය රැකගැනිම අපගෙ යුතුකම හා වගකිම වන්නේය.

අපට අහිම් අපේ අාදරය

මට සෙනෙහස පිදුවත්

ඔබට සෙනෙහස පිදුවත්

මට ඔබ

හිමි නොවන බව සත්‍යයකි

අප අපට පෙමි කරනා බව

සත්‍යකි

හාමුදුරැවනෙ

දෙපා වදිමි අවසර දෙනු මැන

මෑණියනිබෝ මලුවේ

සිලි සිලියෙන් හදවත

නිවුනිසුදු වැල්ලේ

පිය නැගුවෙමි

පා යුග රැඳුනිසසර දු

කින් එතරවන්න

මගේ සිත පිරිණි......

දෝතින් ගෙන

සුදු මල්

පොඩි බුදු හිමි

වඳිමිකසාවතින් සැරසි

මම සිල් පද රකිමි

එපින් බලෙන්

වරිග සතර එතර කරවමි

අවසන් දින

දෙපා වඳිමි

මගෙ මෑණියනි